...
การเดินทาง ตามทาง ที่เราคิด
เราลิขิต เหนือฟ้า เส้นทางฝัน
อุปสรรค ขวากหนาม ขวางทางกัน
กำแพงกั้น เราจะสู้ เพื่อปูทางทุกย่างก้าว มีเหงื่อไหล อีกไคลย้อย
มือน้อยน้อย ค่อยค่อยก้าว เท้าเดินหน้า
อีกเท้าหลัง ค่อยค่อยตาม เดินก้าวมา
ใช้หัวใจ นำพา ศรัทธาใจ...
แต่บางครั้ง อยู่ดีดี พลังหมด
กำลังลด หมดใจ ไม่ก้าวขา
ต้องหยุดเดิน หยุดนิ่ง ทิ้งกายา
หายใจช้า ต้องพักก่อน ผ่อนกำลังอยากมีเธอ มาเป็น พลังใจ
อยากมีใคร มาเป็น พลังขา
อยากมีเธอ มาเป็น แรงศรัทธา
อยากมีขา มาเป็น กำลังเดิน...
การเดินทาง ย่อมมี อุปสรรค
แต่ด้วยรัก จากใคร ย่อมได้ผล
เกิดพลัง หัวใจ ไร้กังวล
เพราะฉันมี เธอทั้งคน เต็มหัวใจเราต่างคน ต่างก้าว ไปข้างหน้า
จับมือฝ่า อุปสรรค ทุกแห่งหน
หัวใจเรา มีศรัทธา นำหน้าตน
มานะคน ก้าวพร้อมกัน สู่ฝันเรา...
บ้านปลายดง อยู่หางดอย
ณ เชียงใหม่
๘ สิงหาคม ๒๕๕๔
๒๒.๓๘ น.
......................................................................................................................................................................
ชีวิตเรา คือ การเดินทางที่ก้าวย่างไปข้างหน้าอย่างท้าทาย แต่หากก้าวไปคนเดียว บางทีมันก็เหงา อยากได้ใครสักคนมาก้าวไปพร้อมกัน จับมือมั่นกันทั้งสองคน เปี่ยมด้วยพลังศรัทธาที่เรามีให้กัน จุดหมายของเราต่างคือ ความสุขใจที่เราได้รับพร้อมกัน ดั่งการก้าวย่างไปข้างหน้า
ถ้าเธอพร้อม ฉันก็พร้อม และฉันก็คงฝันกลางวันอีกตามเคย ;)...
......................................................................................................................................................................
สวัสดีค่ะอาจารย์อยากเห็นฝันที่เป็นจริงสักที นะคะ บ้านปลายดง ..อยู่หางดอย แจ่มๆ...
ดูชัดเจนเกินไปหรือเปล่าครับ คุณครู Rinda ;)...
ขอบคุณมากครับ ... คงฝันไปเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ แฉะ ครับ
อยากมีใครสักคน...เดินเคียงข้าง
ไม่ว่าสุข หรือทุกข์
ก็ขอให้มีเพียง...
ใคร สัก คน...
ช่วงนี้อารมณ์กวีจังนะคะอาจารย์เทวดา... ^_^
สงสัยฝนคงตกหนักครับ นางฟ้า ชาดา ในใจผม ;)...
ฝนทำให้คิดถึงอดีตบางจังหวะ ปัจจุบันบางเวลา และอนาคตที่อยู่ข้างหน้าบ้าง
ขอบคุณมากครับที่ยังอยู่เป็นเพื่อนกันเสมอ ;)...
ก้าวเดิน เรื่อย ไปกับงานที่มุ่งมั่น
จักพบวัน และคน ที่ สำคัญ หมาย
จะฝากรักไปทั้ง หัวใจ และฝากกาย
แม้นเป็น เธอ แล้ว ไม่ใช่ จะใยดี
เราก็มี ค่าของเรา อยู่ที่ เรา นั่นแล้ว
หากคู่กันคงไม่แคล้วหรอก จอมขวัญ
พรากกี่ร้อยภพ ก็ จัก บรรจบกัน
สัจจะ........... นิรันดร์ ชีวิตคน
อย่าท้อเลย ก้าวไป อย่าปล่อยใจ ให้เหงาหงอย
จงไม่คอย โชคชะตา คอยพาฝัน
เอางาน ข่มใจ ให้ประจัญ
วันต่อวัน คืนต่อคืน ฝืนใจทำ
ช่างมันเถอะเพื่อน เวลาที่ ผ่านมาแล้ว
มันคือแก้ว ส่องค่า ส่องราศรี
สูดลมหายใจเข้าปอด ลึก ยาว เข้า ออก ซิ
ชีวิตวันนี้ มีค่า กว่าวันใด สู้ สู้
โห ขอบคุณมาก ๆ เลยครับ ท่านอาจารย์ วาสนา คชไกร ;)...
กวียาวยาว ให้ผมได้ยิ้ม แถมด้วยอุดมการณ์การทำงาน ;)...