แม่ฉันเปรียบเปรยว่า
"หากไปไหนไม่ถูก ตามหาใครไม่เจอ เราต้องเอาอย่างเจ้าหอยทาก
เพราะหอยทากนั้นเดินด้วยปาก"
หอยทากเป็นสัตว์ที่ดูไร้ค่า แต่ก็น่าอิจฉาอย่างยิ่งเพราะมีเวลาล้นเหลือ
ชีวิตไม่รีบร้อน จะไปไหนมาไหนก็ไม่ต้องแข่งกับใคร
พระKhun Phum ท่านบันทึกไว้ที่นี่..http://www.gotoknow.org/blog/zest/434602
เห็นด้วยกับทุกข้อความ และรูปภาพที่นำมานำเสนอ สวยมากครับ ดูแล้วมองเห็นภาพตามในทันทีครับ
สวัสดีค่ะคุณPeter p
ขอบคุณน่ะค่ะ ...
"ดั่งเช่นตัวฉัน (คนตัวเล็กๆส่วนหนึ่งซึ่งเล็กๆ)ที่มีอิสระในด้านความคิด ในพื้นที่แห่งนี้ Gtk พื้นที่ที่กว้างใหญ่ไร้พรมแดน"
ภาพสวยมากมากครับ
ตั๊กแตนน้อยบนใบบัว...
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์JJ
ขอบคุณน่ะค่ะ อาหารมื้อกลางวัน เสียดายจัง...ช้าไปนิ๊ดเดียว ^^
ผีเสื้อน้อย สีสันแห่งธรรมชาติ
ความสุขจากการมีอิสรภาพของธรรมชาติจากมุมมองของน้องหนูรี
เห็นแล้วมีความสุขจังเลยค่ะ.....
ธรรมชาติกับชีวิต
สวัสดีค่ะคุณสายนที"๑๙
ขอบคุณภาพท้องฟ้าที่กว้างใหญ่และงดงามไม่ได้ปรุงแต่ง ที่บ้านสวนฟ้ากว้างใหญ่เช่นกันแต่มองได้ไม่ไกล...ชนภูเขา ^^
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณหนูรี...
ภาพดูแล้วสบายตาสบายใจมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
หอยทากน่ารักจังเลยค่ะพี่หนูรี
ดูเค้ามีความสุขกับชีวิตเนิบช้า...
ดาวเคยคิดอยากเอาอย่างหอยทากบ้าง ค่อยดำเนินชีวิต คงจะมีความสุขดี
แต่คงเอาอย่างเค้าตลอดไม่ได้ โดยเฉพาะตอนข้ามถนน ไม่งั้นเดี๋ยวถูกรถเหยียบ 555
อย่าลืมไปแวะไปอ่านนิทานเบาๆ ของครูทิพย์บ้างนะคะ
สวัสดีค่ะน้องสาว ภาพสวยทุกภาพค่ะ และสร้างสีสรรในการเป็นแมลงของสัตว์เหล่านี้นะคะ คิดถึงเสมอจ้า
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
ภาพสวยงามและได้ข้อคิดดีๆ
ชอบจังบันทึกนี้
ขอบคุณค่ะ
น้องโอค่ะ
ผีเสื้อที่บ้านพี่น่ะเค้าใช้ชีวิตแบบเนิ่บช้าค่ะน้อง เกาะนิ่งๆนานให้ได้เก็บภาพหลายๆท่าเชียวค่ะ...อิอิ
ปล.เดี๋ยวพี่จะเอามาฝากในบันทึกหน้าค่ะยังค้างสต๊อกอยู่ต้องปล่อยออกมาบ้างซะแล้ว