..................
ขอเสนอให้ ปรับเปลี่ยนชื่อ หลายต้นเลยครับ เพื่อความเป็นสากล นะครับ
พี่หนูรึคะ
หนูนี่แหละ แฟนพันธุ์แท้ที่ชอบกินทุเรียนบ้านม๊ากก ขนาดที่ว่าขอแบบขมๆ หวานๆ โดนใจสุดๆ คงต้องช่วยกันอนุรักษ์นะค่ะ เกรงว่าจะสูญหาย นี่ถ้ามีที่ดิินคงจะปลูกด้วยเช่นกัน ไม่อยากให้มันหายไปค่ะ ^_^
สวัสดีน้องหนูรี ร่วมสมัยแล้วหล่าวเรา
ไอ้เผือก กับไอ้ขมิ้น ตั้งชื่อตามสีของยุม อีกชื่ที่ยังไม่มี คือ อ้ายโดก (ทุกสวนจะมีชื่ออ้ายโดก ความที่ไม่มีเหยื่อหุ้มเม็ด จึงตั้งชื่อว่า อ้าขี้โดก ......ชอบกินทุเรียนบ้านมากกว่าทุเรียนพันธ์ แต่ทุเรียนบ้านนอกจากขี้โดกแล้วแล้วมักเป็นข้าวเย็น
ชอบน้ำกระทิสดทุเรียนบ้าน
ที่ พังงาแถวๆท้ายเหมืองมีทุเรียนบ้าน ราคาดีกว่าเรียนพันธ์ ลองติดต่อท่านอัยการชาวเกาะหาพัยธ์นี้มาปลูกเพิ่ม
ขอส่งเสริมเรียนบ้านๆครับ
ขอขอบคุณทุกท่านน่ะค่ะ ที่แวะมาช่วยเป็นแนวร่วมอนุรักษ์พันธุ์ทุเรียนบ้านกับบันทึกนี้ มรดกรุ่นปู่ย่า นั้นมีความหมาย "ถึงความรักความผูกพันจากรุ่นสู่รุ่น การปลูกพืชผลไม้เพื่อให้ลูกหลานได้มีกินมีใช้ตลอดไปอย่างยั่งยืน" ...หากเราคนรุ่นหลังไม่ช่วยกันอนุรักษ์ไว้นับวันก็จะจางหายไป :)
ขอให้มีความสุขน่ะค่ะ
เพิ่งทราบว่า ทุเรียนมีชื่อด้วย :-)
แสดงถึงความผูกพัน คนปลูกกับต้นไม้ได้อย่างดีเลยคะ
เรียนท่านอ.โสภณ เปียสนิทค่ะ
สวัสดีค่ะคุณCMUpal
"ใช่ค่ะแสดงถึงความผูกพัน คนปลูกกับต้นไม้"
การตั้งชื่อจะตั้งตามลักษณ์เด่นของทุเรียนแต่ละต้นค่ะ
การตั้งชื่อและมีชื่อเรียกเพื่อจะได้บ่งชี้ว่า ... เก็บจากต้นไหนมาแล้วบ้าง เมื่อบอกชื่อก็เป็นที่เข้าใจตรงกัน
ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาเยี่ยมชมบันทึก^_^
น่ากินจังครับ..พี่หนูรี
เห็นภาพ...อ่านคำบรรยายแล้ว...เหมือนได้กลิ่นไปด้วย
แต่ยังไม่เคยกินเลย...พันธุ์บ้านแบบนี้
อยากกินจัง
เก็บเอาไปฝันว่าได้กินแล้วกัน
ราตรีสวัสดิ์นะคะ...คุณหนูรี
สวัสดีครับ แวะมาชิมทุเรียนบ้าน ในยามดึกครับ...
สวัสดีค่ะคุณ มนัสดา (คุณยายคนสวย)
ขอขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาฝากดอกไม้ให้
พักนี้หนูรีไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมหลายบันทึกเลยค่ะ ยุ่งๆน่ะค่ะ ไม่ค่อยได้อ่านบันทึกจึงไม่อยากเม้นท์ ว่างๆจะตามไปอ่านย้อนหลังน่ะค่ะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ ^_^
ตามกลิ่นมาดมทุเรียนบ้านด้วยคนค่ะ แฟนพันธุ์แท้ทุเรียนบ้านน่าจะรวมตัวกันบ้านพี่หนูรีสักวัน (เอาให้หนำใจ) อิอิ
ขอบคุณค่ะคุณฐานิศวร์ ผลเจริญ
ที่แวะมาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้ไว้ให้เป็นกำลังใจ ...^_^
สวัสดีค่ะพี่หนูรี
ดาวไม่ได้เข้ามา G2K ซะนานเลย...พอเข้ามาก็เจอทุเรียนบ้าน น่าหม่ำที่สุด
เห็นแล้วอยากไปซื้อทุเรียนมากินเดี๋ยวนั้นเลย อิอิ
ดาวเพิ่งรู้จักว่ามีทุเรียนบ้านก็จากบันทึกพี่หนูรีนี่แหล่ะค่ะ....
ต้นเค้าทั้งใหญ่ทั้งสูงนะคะ มิน่าล่ะ ต้องรอให้หล่นดังตุ้บลงมาเอง ไปปีนขึ้นไปเก็บเห็นจะไม่ไหว 555
ÄÄÄÄ...ตามมาชมทุเรียน..อยากเห็นต้นจริงๆ..กับความสูง...(อยากทราบว่าทุเรียนมี..อายุ..เท่าไร..ที่แก่จริงๆ)...อยากให้ช่วยกันเพาะพันธุ์..เขาเอาไว้..เพื่อลูกหลาน..(เรายังมีเวลา..ที่จะหวลกลับทัน..ก่อนสายเกินกาล)..."ทั้งนี้ทั้งนั้น..เทคโนสมัยใหม่..ทำต้นไม้อายุสั้นลงๆ..ให้ผลช่วงสั้น..แล้วต้อง โค่นทิ้ง..ในระเวลาอันสั้นเช่นกัน...(อีกหน่อย..เราตายไปแล้ว..ลูกหลานจากิน..อาไรกันเนี่ยะ..)..ปลูกไม้พันธุ์เก่า..ลงทุนเวลา..แต่มีกินเป็น ร้อยปี..อ้ะ...ยายธี
สวัสดีค่ะคุณยายธี
น้องหนูรีครับ มาชวนไปชิมหนมขี้มันที่บันทึกคุณ NUI ครับ
อยากขี้มันซาวข้าวแล้ว
พี่หนูรี เมื่อวาน ชิม ขนมจีนซาวน้ำ ครั้งแรก รสชาติ แปลกดีๆ
ตอนแรก ถ้าเปลี่ยนจาก ลูกชิ้นปลา กลายเป็นกล้วยบวดชี เลย
มาเจอบันทึกนี้แล้ว อืมๆ อยากกินเรียนๆ แม่โทรมาบอกว่า กวนเรียนไว้เผื่อแล้ว ต้องกลับไปกิน
เรียนบ้าน ปูว่าแข็งๆ แต่เห็นแล้ว คิดถึงอี๋ แม่ชอบมากเลย แบบนี้
ดีใจที่หาคุณหนูรีเจอ..ชอบการนำเสนอเป็นธรรมชาติ สบายๆ น่ารักดีค่ะ
ฉานก็เด็กหาดใหญ่เหมือนกันนะคะ
ขอคำแนะนำเรื่องพันธุ์ทุเรียนบ้าน
หรือว่า มีขายทั่วไป
สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ เปียสนิท
ต้นทุเรียนบ้านที่นี่ไม่มีขาย ถ้าเราจะปลูกต้องเพาะจากเมล็ดค่ะ
แต่ช่วงนี้ทุเรียนหล่นหมดแล้ว หากจะหาเมล็ดทุเรียนบ้านช่วงนี้ จะไม่สามารถแยกได้ เนื่องจากทุเรียนที่เราแกะกวนแล้วนำไปทิ้งรวมๆกันทั้ง ทุเรียนพันธุ์และทุเรียนบ้าน
หากอาจารย์สนใจหนูจะเดินไปเก็บลูกที่ตกหล่นใต้ต้นดูก่อนน่ะค่ะ ว่าจะหลงเหลืออีกหรือไม่
ถ้ามีหนูจะจัดส่งเมล็ดไปให้น่ะค่ะ
อย่างไรจะแจ้งให้อาจารย์ทราบอีกครั้ง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณตุ้มเม้ง [IP: 58.11.149.201]
ยินดีต้อนรับชาวหาดใหญ่เจ้าค่ะ
ขอบคุณมากๆน่ะค่ะ ที่ฝากข้อคิดเห็นไว้ ดีใจเช่นกันค่ะ ที่ท่านผู้อ่านชื่นชอบบันทึกที่นำเสนอ เสมือนเป็นกำลังให้ได้สร้างสรรต่อๆไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ