พี่จ๋อมเล่าว่า
ตัวเองมองว่า KM คือ ตัวแบบอะไรก็ไม่รู้ ... แต่ในฐานะที่เป็นหัวหน้าตึก จะมองว่า เราทำงานกับคน น้องเขาก็มีหลายแบบ น้องบางคนเชื่อ รู้-ทำ รู้-ไม่ทำ ไม่รู้-แล้วทำ อะไรอย่างนี้ เราก็ต้องยืดหยุ่นตาม
ประเด็นเขา รู้-ไม่ทำ ... เราต้องไป check ก่อน รู้แล้วไม่ทำเพราะอะไร เราก็ไปชวนเขาไปอยู่กับคนที่รู้แล้วทำ แล้วบางทีความมีน้ำใจ ความกันเอง ก็จะช่วยๆ กัน เราอยู่ในมุมมองว่า พยาบาลเราขยันทุกคน บางช่วงอาจจะอยู่ในช่วงของความเบื่อ แต่อาจไม่ตลอดไป
แต่ถ้ามองทั้งหมด ที่ต้องระวังมากที่สุด คือ คนที่ทำแล้วไม่รู้ เพราะจะเกิดอุบัติการณ์ได้เยอะ
ภาวะที่ ไม่รู้-แล้วทำ เราต้องทำให้รู้ แล้วติดตามเป็นระยะ แล้วพอ check ได้ว่า เขารู้จริง แล้วก็ปล่อยไป
นี่คือ ส่วนหนึ่ง แต่ตนเองมองว่า "KM คือ การคุยกัน"
การจัดเวทีที่หาทางให้มีการคุยกันตลอด พอทำไปสักระยะ เราก็จะต้องสงสัย เอ๊ะ อึ๊ อ๊ะ ให้ได้ข้อสงสัยตลอด ... เพื่อให้ได้มีเวทีคุยกัน
ไม่มีความเห็น