ความเป็นพุทธะ


จากบทสนทนาและการตื่นรู้อย่างเบิกบาน

เรื่องเล็กๆ หากยิ่งใหญ่อันนำผลสู่โลกใบนี้

ขอบคุณน้อง Ka Poom มากค่ะที่แนะนำไว้พี่จะศึกษาเพิ่มค่ะ ส่วนเรื่องไปวัดเพื่อนมัสการพระคุณเจ้า พอไหว ส่วนปฏิบัติธรรม ตั้งแต่จบพยาบาลมาไม่มีโอกาสได้ไปปฏิบัติซักทีถ้ามีโอกาสก้ออยากไปนะ แต่คงต้องดูวันหยุดด้วย ขอบคุณอีกครั้ง

ข้าพเจ้าอนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ และตอบไปว่า "(Ka Poom) พี่ปฏิบัติอยู่ทุกวันอยู่แล้วค่ะ...ผ่านชีวิตการทำงาน งานพยาบาลก็คือ งานฝึกฝนตนบนเส้นทางธรรมนะคะ เป็นธรรมขั้นละเอียด"

"อืม...เนาะ ขอบคุณน้องมากค่ะ..งั้นคงจะทำไปเรื่อยๆๆๆ"

ผ่านไปอีกหนึ่งวัน บทสนทนานี้จึงได้ตอบกลับมา

เพื่อกาลเวลาไม่รอช้า ข้าพเจ้าปรารถนาที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยว่า

(Ka Poom) "ใส่ใจในการขึ้นเวร ใส่ใจต่อการปฏิบัติต่อผู้ป่วยด้วยความอ่อนโยน นั่นน่ะกำลังบ่มเพาะความเมตตา กรุณา แล้วค่ะ...แถมให้กำลังใจผู้ป่วยด้วยนั่นน่ะเรากำลังมฑิตาต่อผู้ป่วย ที่สุดปฏิบัติช่วยเหลืออย่างเต็มที่เต็มกำลังสามารถแล้วก็วางลงจากใจเบาเบา นี่ก็คือ อุเบกขา...ค่ะ"

 มันคงจะจริงล่ะค่ะ..พี่ก้อผูกติดกับงานคุณภาพมากเกินไป เลยลืมนึกถึงด้านคุณธรรมที่มีในตัว ได้น้องมาชี้แนะอย่างนี้ถือว่าดีทีเดียว ถึงว่าสิ วันนี้รู้สึกสบายใจ...ในการช่วยแก้ไขปัญหาให้ผู้รับบริการ ช่วยลูกน้องให้่ผ่านพ้นปัญหาไปได้ ...สาธุ

...

และแล้วเราก็จบบทสนทนาลง

ทำให้ข้าพเจ้านึกไปถึง

นี่...คือ ดินแดนประเสริฐ

สุขแท้...ณ ที่นี้

เมื่อฉัน...ยิ้มด้วยความรู้สึก

มั่นคง...ดำรงที่ตรง...ฉันอยู่

Here is the pure land.

the pure land is here.

I smile in mindfulness and dwell.

in the present moment.

 

ความเป็นพุทธะ ดั่งมวลแมกไม้

และธรรมดังเมฆขาว ลอยอยู่บนท้องฟ้า

กายแห่งสังฆะ นั่นมีอยู่...ในทุกที่

นี่คือบ้าน...ที่...แท้จริง

the Buddh is seen in an autumm leaf.

the Dharma is the floating cloud.

the Sangha body is everywhere.

my true home is right here.

 

หายใจเข้า...มีมวลดอกไม้บาน

ไผ่อ่อนไหว ด้วยใจ...สุขเสรี...

เมื่อกายได้รับรู้ ยามหายใจออก

เรามีความสุข...ได้ทุกขณะจิต

Breathing in, flowers are blooming.

Breathing out, I am aware that

bamboos are swaying, my mind is free

and I enjoy every moment.

...............

BASKET OF PLUM : "Here is the Pure land"

PLUM VILLAGE SONGS FOR THE PRACTICE OF MINDFULNESS

จาก ดินแดนประเสริฐ

หมายเลขบันทึก: 459065เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2011 22:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

"กายแห่งสังฆะ นั่นมีอยู่...ในทุกที่

นี่คือบ้าน...ที่...แท้จริง"

 

เป็นบทสนทนาที่...ฟังแล้ว เกิดความรู้สึกอิ่มเอมไปด้วย... สาธุ...

อ่านแล้ว อิ่ม อ่านแล้ว เอิบ

อิ่มเิอิบไปด้วยความรู้สึกที่ดี

ขอบพระคุณครับ

  • หมอสุข 

เดี๋ยววันเสาร์นี้จะร้องบทเพลงนี้ให้ฟังนะคะพี่โอ "บทเพลงภาวนา ดินแดนอันประเสริฐ"

ขอบพระคุณนะคะ อ.หมอสุข อ่านแล้วอิ่มใจเช่นกันในความเห็นของอาจารย์

สวัสดี ครับคุรหมอ ดร. กะปุ่ม

ผมติดตามอ่านบันทึกสั้นๆดีๆเป็นประจำ เป็นธรรมะง่ายๆ ที่คนเราสามารถทำได้

แต่ผมทำยากมากเลยครับ เพราะเวลาเข้าหน้างานหรือเจอสิ่งแวดล้อมใหม่ ตามอารมณ์ไม่ทันทุกที

ตอนที่ฝึกฝนแรกๆ คิดว่าการเข้าถึงธรรมนี้มันยากจริงๆ แต่มันก็ง่ายนิดเดียวค่ะ...ฮา

..สวัสดีค่ะ..คุณ Ka Poom....ยายธีมีความรู้สึกว่าอย่างนั้นเหมือนกัน..ยาก หรือง่าย..ในการเข้าใจ "ธรรม"..เข้าๆๆออกๆๆ...ฝนๆๆฝึกๆๆ..จน..ทั่งเปลี่ยนเป็นเข็ม...อ้ะะะะๆๆๆ....

ฝนเข็มให้เป็นทั่ง หรือฝนทั่งให้เป็นเข็ม. ก็ต้องอาศัยความเพียรนะคะ.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท