แรงบันดาลใจในการเขียนบันทึกนี้ มาจากการได้อ่านบันทึกเรื่อง “ความสุขเรียบง่าย ผ่องถ่ายผ่านหนังสือและบทเพลง” ของ “คุณ Poo” กัลยาณมิตรใน “สังคม GotoKnow”  ที่ได้คัดลอกหน้าสารบัญของหนังสือ "คู่มือความสุขง่ายๆ โดยไม่ต้องทำอะไรเลย" ซึ่งเป็นข้อปฏิบัติใน "Part I Get Healthy, Part II Be  Happy, และ Part III Living Better" เพื่อให้กัลยาณมิตรตรวจสอบดูว่า มีข้อใดบ้างที่ห่างหายหรือลืมเลือนไป  

        ผู้เขียนได้แสดงความเห็นในบันทึกดังกล่าวว่า "ได้ตรวจสอบว่าตนเองได้ปฏิบัติในรายการใดบ้างของ Part I Get Healthy (23 รายการ), Part II Be  Happy (18 รายการ), และ Part III Living Better (25 รายการ) รวม 66 รายการ แล้วคิดร้อยละของรายการที่ได้ปฏิบัติในแต่ละ Part พบว่า มีค่าร้อยละของการปฏิบัติจากมากไปน้อยตามลำดับดังนี้คือ อันดับ 1  Part II Be  Happy  ได้ปฏิบัติตนเพื่อการเป็นผู้มีความสุขร้อยละ 100  ของรายการทั้งหมด อันดับ 2 Part III Living Better  ได้ปฏิบัติตนเพื่อการมีชีวิตที่ดีขึ้นร้อยละ 96 ของรายการทั้งหมด ไม่ได้ปฏิบัติอยู่รายการเดียว คือรายการ 2) อย่าเอางานกลับไปทำที่บ้าน ที่ต้องเอางานกลับไปทำที่บ้าน เพราะผู้เขียนใช้ที่บ้านเป็นที่ทำงาน มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ที่สำคัญต้องใช้เอกสารเยอะมากหอบไปที่ทำงานไม่ไหวค่ะ และอันดับ 3  Part I Get Healthy ได้ปฏิบัติตนเพื่อการมีสุขภาพที่ดีร้อยละ 86.96 ของรายการทั้งหมด ไม่ได้ปฏิบัติอยู่ 3 รายการ คือ 6) กำหนดวันล้างพิษสักวัน 13) นวดเพื่อล้างพิษ และ 21) เข้านอนเร็ว รวมทั้ง 3 Parts จำนวน 66 รายการ ได้ปฏิบัติ 62 รายการ คิดเป็นร้อยละ 93.94 ค่ะ 

         ผู้เขียนได้เลือกข้อปฏิบัติใน Part I Get Healthy มา 3 ข้อ คือ 1) ผลไม้วันละ 3-4 อย่าง 2) เดินทุกชั่วโมงถ้าต้องนั่งนาน และ 3) งานบ้าน/งานอดิเรกเพื่อสุขภาพ Part II Be Happy  4 ข้อ คือ 1) Flower : Power 2) ความสุขในวันเก่า 3) ความสุขจากการให้ และ 4)  มีอารมณ์ขันเสียบ้าง และ Part III Living Better 7 ข้อ คือ 1) Outdoor Please  2) สงบใจไหว้พระ 3) ชมพระอาทิตย์ขึ้น 4) ทำทุกอย่างให้เป็นเรื่องสนุก 5) เพื่อนรักสัตว์เลี้ยง 6) ความรักของต้นไม้ และ 7) อ่านหนังสือบ่อยๆ (ใช้เลขข้อใหม่ และในชื่อบันทึกนี้ได้ปรับคำจาก Living เป็น Live เพื่อให้ไปกันได้กับ Get และ Be ที่เป็นคำกริยา) ข้อปฏิบัติที่เลือกมา สอดคล้องกับข้อปฏิบัติในบันทึกของผู้เขียนเอง เรื่อง "Ways to Reduce Stress" จึงได้นำสาระสำคัญเกี่ยวกับการลดความเครียด ดังเนื้อหาต่อไปนี้ มาบูรณาการเข้าด้วยกัน 

         มีหลายวิธีในการลดความเครียด แต่สิ่งที่สำคัญ คือ การหาวิธีที่ไปกันได้ดีที่สุดกับบุคลิกภาพและแบบแผนในการดำเนินชีวิตของคุณ วิธีลดความเครียดที่จะเสนอแนะ เป็นวิธีง่ายๆ ที่คุณสามารถนำไปบูรณาการใช้ในชีวิต โดยต้องเข้าใจก่อนว่า ในตัวของคุณเองมีสิ่งที่ดีที่สุด (B-E-S-T) ที่คุณสามารถนำมาใช้ในการจัดการกับความเครียด B-E-S-T มีความหมาย ดังนี้

      B ody         : ร่างกาย

      E motions : อารมณ์

      S piritual   : จิตวิญญาณ

      T hinking   : การคิด

       Body : ร่างกาย วิธีลดความเครียดทางกาย คล้ายกับการดูแลรถยนต์ กล่าวคือ ถ้าคุณไม่บำรุงรักษาให้รถอยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ตามปกติ คุณก็จะเสี่ยงกับการทำลายหรือการทำให้อายุการใช้งานของรถสั้นลง การปล่อยให้ร่างกายอยู่ในภาวะเครียดก็เฉกเช่นเดียวกัน คือ จะทำให้อยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการทำลายสุขภาพหรือการทำให้อายุสั้นลง วิธีที่จะช่วยให้ร่างกายของคุณอยู่ในภาวะสมดุลทำได้หลายวิธี วิธีที่เสนอแนะ คือ การรับประทานอาหารแบบสมดุล และการทำงานบ้าน/งานอดิเรก เพื่อเป็นการยืดเส้นยืดสาย

       Emotions : อารมณ์ เมื่ออารมณ์ของคุณอยู่ในภาวะสมดุล คุณจะรู้สึกเป็นอิสระและมีความสงบ การดูแลสมดุลทางอารมณ์โดยตนเองมีหลายวิธี วิธีที่เสนอแนะ คือ การพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้สึกของคุณกับกัลยาณมิตร และการใช้เวลาให้มากขึ้นกับสัตว์เลี้ยงของคุณ

       Spiritual : ด้านจิตวิญญาณ เมื่อคุณสามารถจัดการกับความเครียดอย่างได้ผล คุณจะรู้สึกมีอิสระในการกระทำและการแสดงพฤติกรรม การดูแลจิตวิญญาณของตนเองมีหลายวิธี วิธีที่เสนอแนะคือ การเป็นผู้ให้ และการแสดงความขอบคุณต่อบุคคลที่ได้แสดงน้ำใจต่อคุณ

       Thinking : การคิดในขณะที่คุณเครียดและสูญเสียสมดุลทางความคิด จะมีแนวโน้มตามธรรมชาติที่จะเกิดพฤติกรรมการมีปฏิกิริยาต่อต้าน การปฏิเสธ และการติฉินนินทามากขึ้น วิธีลดความเครียดโดยการดูแลความคิดของตนทำได้หลายวิธี วิธีที่เสนอแนะ คือ การลดความคิดทางลบ และเพิ่มการคิดถึงสิ่งที่ทำให้คุณยิ้มได้

         ผู้เขียนได้นำแนวปฏิบัติจากสองบันทึกมาบูรณาการเพื่อกำหนดเป็น "แนวปฏิบัติสำคัญ 8 ประการที่จะนำไปสู่การเป็นผู้มีสุขภาพดี มีคุณภาพชีวิตที่ดี และมีความสุข" โดยยึดหลักการว่า "ความสุขหาได้ไม่ยาก หากรู้จักปรับวิธีคิดและวิถีการดำเนินชีวิตที่ไม่ใช่หนทางนำไปสู่ความสุข" แนวปฏิบัติทั้ง 8 (ตามภาพสัญลักษณ์ข้างบน) ได้แก่ 1)  Supportive Friends : การมีกัลยาณมิตรไว้แบ่งปันความรู้ และความสุข/ความทุกข์ [กัลยาณมิตรในสังคม G2K : ดร.ขจิต ฝอยทองส่งเมล็ดพันธุ์พืชไปให้ผู้เขียน]  2) Trees Lover : การเป็นผู้ที่มีความรักในต้นไม้ [หนังสือเกี่ยวกับต้นไม้ที่ผู้เขียนสะสมไว้ศึกษา] 3) Going Outdoor : การออกนอกบ้านบ้าง [น้ำท่วมใกล้ฟาร์มที่ผู้เขียนออกไปสำรวจ] 4) Balanced Diet (Fruit and Vegetables) : การรับประทานอาหารแบบสมดุล เน้นผักผลไม้ [ผลไม้และผักในฟาร์ม] 5) Flowers : Power : การใช้ดอกไม้สร้างพลัง [ดอกอัญชันใช้ทำชาอัญชันและดอกบานเย็นมรดกจากแม่] 6) Late  Happiness : การคิดถึงความสุขที่ผ่านมา [ความสุขกับพี่ๆ] 7) Pets Lover : การให้ความรักต่อสัตว์เลี้ยง [กับสุนัขของลูกที่หาดพัทยา] และ 8) Humorist : การเป็นผู้มีอารณ์ขัน [อารมณ์ขันของสองสาวน้อย]

        1)  Supportive Friends: การมีกัลยาณมิตรไว้แบ่งปันความรู้ และความสุข/ความทุกข์

          แม้จะเป็นสมาชิกของ "G2K" แค่ 5 เดือนเศษ แต่ผู้เขียนกลับมีกัลยาณมิตรในสังคมนี้ ที่ได้แบ่งปันความรู้และความสุขความทุกข์ระหว่างกันมากกว่าในสังคมอื่นใด ใน "ด้านความรู้" ผู้เขียนได้สร้าง Blogs 4 Blogs เพื่อเขียนบันทึกแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์ 4 ด้าน กับกัลยาณมิตร ได้แก่ 1) ด้านพฤกษานานาพันธุ์และการทำเกษตรแบบพอเพียง 2) ด้านการจัดการศึกษา 3) ด้านการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และ 4) ด้านการดำเนินชีวิต และได้สร้าง Plannets รวบรวมบันทึกของกัลยาณมิตรไว้ 6 หมวดเพื่อศึกษา ส่วนใน "ด้านความสัมพันธุ์ทางสังคม/จิตใจ" ผู้เขียนได้มีบทบาททั้งการเป็นผู้ให้และเป็นผู้รับ (Giver and Taker)  การเป็นผู้ให้ ได้ยึดหลัก "ทาน" ใน "สังคหวัตถุ 4 " คือ "การให้ในสิ่งที่ควรจะให้แก่ผู้ที่สมควรจะได้รับ" การเป็นผู้รับ ผู้เขียนได้รับกำลังใจมากมายจากกัลยาณมิตร ตัวอย่างเช่น  "ดร.พจนา แย้มนัยนา ผู้ใช้ชีวิตทั้งในแคนาดาและในกทม." เขียนในบันทึก Blog เกษตร ว่า "เป็นบันทึกที่สวยงามมากค่ะ มีครบถ้วนประเพณี ธรรมชาติสวยงาม  สูดไอดิน...กลิ่นหญ้า...กลิ่นฟาง...ได้บรรยายกาศมาก" "อาจารย์หมอ ป. ผู้ใฝ่รู้และมีความคิดลุ่มลึก" เขียนในบันทึก Blog การจัดการศึกษาว่า "ได้มาพบขุมทรัพย์ทางปัญญาด้านการเรียนการสอน เข้าแล้วค่ะ :-) บันทึกอาจารย์มีเอกลักษณ์ คือ มีความละเอียด ประณีตในเนื้อหาและการอ้างอิง แสดงถึงความวิริยะเป็นอย่างยิ่งค่ะ" "คุณชำนาญ เขื่อนแก้ว" เขียนในบันทึก Blog เรียนรู้ภาษาอังกฤษว่า "อ่านแล้วเข้าใจง่ายเพราะอาจารย์ทำเครื่องหมายเป็นสี ๆ ไว้ โปรดเขียนไปเรื่อยๆ ครับ ได้ประโยชน์มาก เพราะได้ความรู้และเรียนรู้คำศัพท์ไปด้วยพร้อมกัน" "คุณพยาบาลกระติก ผู้สดชื่นมีชีวิตชีวา" เขียนในบันทึก Blog เดียวกันว่า "วัน G2K สัญจร" ที่ขอนแก่น  พวกเราคิดถึงอาจารย์มากค่ะ อยากพบเจอ" และ "คุณครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ ผู้ทุ่มเทให้กับงานการจัดการศึกษา" เขียนในบันทึก Blog  การดำเนินชีวิตว่า "ขอบคุณโชคชะตาและ Gotoknow ที่นำพาดิฉันมาพบบุคคลต้นแบบที่สง่างาม .... ชื่นชมและศรัทธาครอบครัวแพงคำและแพงศรีมากค่ะ" ผู้ที่ได้แบ่งปันผู้เขียนทั้งด้านวิชาการและด้านจิตใจตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน คือ "ดร.ขจิต ฝอยทอง" ที่ผู้เขียนเรียกเธอว่า "ลูกขจิต" ในภาพเธอแจกเมล็ดผักให้กับ "Krutoiting" และได้ส่งเมล็ดบวบกลมลูกยาวไปให้ผู้เขียนปลูก บวบไม่เลื้อยไปตามค้างคงหัวสูงกระมังจึงเลื้อยขึ้นไปถึงยอดต้น...ที่ยังไม่รู้จักชื่อ (มีดอกดังภาพล่างซ้าย สืบค้นใน 'net ยังไม่พบ ท่านใดรู้กรุณาให้ข้อมูลด้วยนะคะ เป็นไม้ที่เกิดเองในฟาร์ม เห็นใบและทรงต้นสวย เลยขุดไปปลูก) ผู้เขียนได้เก็บเมล็ดบวบที่ปลูกเพื่อแจกให้คนนำไปปลูกต่อ ส่วนบวบอ่อนและยอดตำลึงทองเก็บไปนึ่งจิ้มน้ำพริกแมงดา สำหรับอัญชัน 3 สีเก็บไปทำชาอัญชันตามคำแนะนำของ "คุณกานดามะพร้าว" (มีกัลยาณมิตรมากมายที่ประทับใจ แต่ที่ไม่พอเขียนถึง)  

          2) Trees Lover : การมีความรักให้กับต้นไม้ รักที่จะปลูก ดูแล และจ่ายแจก

         ด้วยความรักในการปลูกต้นไม้ ผู้เขียนได้ซื้อหนังสือเกี่ยวกับต้นไม้ทุกประเภทไว้ศึกษา และได้เสาะแสวงหาพันธุ์ไม้หลากหลายชนิดไปปลูกที่ฟาร์ม ดังภาพบน แถวบนจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ ไม้พื้นบ้าน (ต้นนุ่น ลูกอ่อนให้คนงานเก็บไปตำ ลูกแก่ให้นำนุ่นไปยัดหมอน) ไม้ต้นประดับดอก (หางนกยูงหน้าฟาร์ม) และไม้ใบประดับ (โกสนหน้าบ้าน) แถวล่างจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ ไม้หายาก (คูนดอกสีม่วงปลูกที่มุมบ้าน) ไม้ในนิทานพื้นบ้าน (มะม่วงหาวหน้าบ้าน) ไม้แปลก (มะเขือหน้าวัวมุมระเบียงหน้าบ้าน ได้แจกเมล็ดพันธุ์ให้กับผู้สนใจ) และไม้ป่า (ชายผ้าสีดา) สำหรับภาพล่าง แถวบนจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ ปาริชาติ (ต้นไม้ประจำจังหวัดปทุมธานีที่สวยทั้งต้นทั้งดอก หน้าฝนจะมีใบเต็มต้น หน้าแล้งจะผลัดใบหมดและออกดอกทั้งต้น) มะเฟืองหวาน (ไม้พื้นบ้านที่ขุดต้นเล็กจากต้นของน้ามาปลูก) มะม่วงหิมพานต์ (นำเมล็ดจากต้นของเพื่อนบ้านไปปลูก) และ ไหมจุรีข้างห้องโถง (ซื้อจากศูนย์วิจัยพันธุ์พืช ม.เกษตรฯ ที่ อ.ปากช่อง นครราชสีมา มีต้นเดียว คนขายบอกเป็นต้นงิ้วอเมริกัน เห็นขายในงานเกษตรติดป้ายชื่อว่าไหมจุรี อยู่ในกลุ่มไม้หายาก คนขอไปปลูก จึงลองเลื่อยกิ่งชำไว้ให้หลายครั้งแต่ไม่เคยติด สมกับที่เป็นไม้หายาก) แถวล่างจากซ้ายไปขวาตามลำดับได้แก่ ตะกู (ไม้ใช้สอย ใช้ทำเฟอร์นิเจอร์) แค็คตัส (ไม้ทะเลทราย มีแจก) ชงโค (ไม้ต้นประดับดอกที่พ่อใหญ่สออยากปลูกยี่โถแต่เรียกชื่อผิดเป็นชงโค ปลูกใกล้ระเบียงหน้า ตอนนี้สูงท่วมหลังคา ช่วงบ่ายพ่อใหญ่สอจะพักยาวหลังอาหารเที่ยงใต้ต้นนี้) และ ไผ่สีทองหลังครัว (ใช้บังแดดช่วงบ่ายบริเวณลานซักล้าง)

           3) Going Outdoor : การออกนอกบ้านบ้าง

                การออกนอกบ้านของผู้เขียน คือ การเข้าฟาร์ม เพราะตอนเปิดเรียนผู้เขียนจะอยู่ในเมือง กิจกรรมที่ทำในฟาร์มจะส่งเสริมทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต ผู้เขียนจะตื่นในเวลาเช้าตรู่ เพื่อสำรวจต้นไม้ที่ระเบียงหน้าและรอบๆ บ้าน พอฟ้าสางก็จะออกไปเก็บขยะหน้าฟาร์ม ตัดแต่งกิ่ง เก็บผักผลไม้ ถ่ายภาพ กลับไปล้างถ้วยชาม ซักผ้า ต้มน้ำชงกาแฟ ทำชาอัญชัน หลังกาแฟเช้า ก็ปลูกต้นไม้บ้าง กำจัดวัชพืชและใส่ปุ๋ยบ้าง เที่ยงและเย็นก็ทำอาหาร (เป็นการได้ออกกำลังยืดเส้นยืดสายไปในตัว) กิจกรรมที่ชอบมาก คือ "การถ่ายภาพ" แต่ใช้กล้องคุณภาพต่ำ จึงได้ภาพไม่คมชัด ภาพที่ชอบถ่ายคือ ดอกไม้ พระอาทิตย์ขึ้น/ตก พระจันทร์เต็มดวง  เมฆ และฝน ดังตัวอย่างภาพแถวบนจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ จันทร์ผาในเวลารุ่งเช้า เมฆขาวกับไหมจุรี และ พุดตานเปลี่ยนสีกับเมฆฝน และภาพแถวล่างจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ ปาล์มแดงใต้สายฝน ยามสนธยากับกิ่งแก้วมังกร และ พระจันทรกับชงโคงาม 

         การออกนอกฟาร์ม มักจะไปตามล่าหาต้นไม้ ดังที่พ่อใหญ่สอได้ขับรถ (ไปกลับรวมระยะทางเกือบ 900 กม.) พาผู้เขียนไปเที่ยวงานเกษตรที่ ม.เทคโนโลยีสุรนารี (มทส.) นครราชสีมา 5-7 ส.ค. 54 ซึ่งผู้เขียนได้ซื้อต้นไม้หลายชนิดไปปลูก ได้แก่ ตะขบยักษ์ป่า (ดังภาพล่างแถวล่างซ้าย) ไผ่หนองโดน จ.อุดรธานี พร้อมวารสารที่มีบทความแนะนำไผ่ดังกล่าว (หน่อตำได้เหมือนมะละกอ) รักแรกพบดอกหลือง/ชมพู ส้มซ่า ชัยพฤกษ์ กัลปพฤกษ์ หน่อกล้วยเทพรส สายน้ำผึ้ง และนมสาว พ่อใหญ่สอซื้อได้แค่มะม่วงสามรส 3  ต้น ประทับใจในความคิดสร้างสรรค์ของ มทส.ที่นำผักต่างๆ ไปจัดซุ้มเข้าชมนิทรรศการ และนำเมล็ดผักต่างๆ ไปทำงานศิลปะ (ภาพขวาบน/ล่าง) 

            4) Balanced Diet (Fruit and Vegetables) : การรับประทานอาหารแบบสมดุล เน้นผักผลไม้ 

           ผู้เขียนชอบรับประทานผัก/ผลไม้เมาก ที่ฟาร์มมีผลไม้ตามฤดูกาลให้รับประทานตลอดปี ดังภาพบน แถวบนจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ แก้วมังกร เชอรี่สเปน (ปลูกที่มุมประตูฟาร์ม ส่วนใหญ่เด็กนักเรียนที่ผ่านไปมาจะเก็บกิน) และมะขามเทศ (พ่อใหญ่สอบอกจะโค่นทิ้ง จึงขอไว้ 2 ต้น อุตส่าห์ไปตามหา [ตามที่อ่านเจอในวารสารเกษตร] และซื้อกิ่งพันธุ์จาก อ.โนนไทย นครราชสีมา ไปปลูกบทไม่ชอบใจจะโค่นทิ้งทั้ง 70 ต้นได้อย่างไร) และแถวล่างจากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ กล้วยน้ำว้า (ให้พ่อใหญ่สอกินเพื่อช่วยให้นอนหลับง่ายขึ้นตามที่อาจารย์หมอ ป. ชี้แนะ) มะม่วง (ที่สุกเป็นพันธุ์น้ำดอกไม้สีทอง ที่ดิบเป็นพันธุ์งามเมืองย่าซึ่งมีขนาดผลจาก 8 ขีดถึงกิโลครึ่ง) และมะละกอสุก (ในภาพยังไม่สุก ได้สอยตำส้มตำทุกสัปดาห์ที่ผู้เขียนเข้าฟาร์ม) นอกจากผลไม้ตามที่แสดงในภาพ ยังมีผลไม้อื่นๆ ได้แก่ ลำไย กระท้อน เสาวรส ทับทิม มะเฟือง มะม่วงหิมพานต์ มะกอกฝรั่ง มะกอกน้ำ น้อยหน่า ลูกยาง หมากเม่า และตะขบบ้าน (ปลูกไว้ให้นกและเด็กบ้านหนองฝางกิน)

            แหล่งผลไม้สำคัญของฟาร์ม คือ "สวนแก้วมังกร" ดังภาพบนที่ถ่ายเช้าตรู่ของวันที่ 18-19 ก.ย. 54 แสดงภาพมุมกว้าง-ยาวของสวน ส่วนภาพล่างแสดงดอกแก้วมังกรแต่ละระยะ ช่วงที่ดอกแก้วมังกรบานจะมีผึ้งจำนวนมากบินมาดูดน้ำหวาน เพราะที่ฟาร์มไม่ใช้ยาฆ่าแมลง ทำให้สนใจจะเลี้ยงผึ้ง (ในอนาคต) เพราะมีข้อมูลว่า การเลี้ยงผึ้งจะต้องมีดอกไม้ไว้ให้ผึ้งดูดน้ำหวาน ดอกแก้วมังกรจะบานชุดใหญ่อาทิตย์ละครั้ง โชคดีที่บานในวันเสาร์/อาทิตย์ที่ผู้เขียนเข้าฟาร์ม ราวกับจะชวนกันมาต้อนรับและอวดความงามให้ถ่ายภาพ โดยจะบานในตอนกลางคืน พอตะวันขึ้นจะเริ่มหุบ แก้วมังกรรุ่นนี้เริ่มออกดอกมาตั้งแต่ปลายเดือนพฤษภาคม จึงคาดว่าจะให้ดอก/ผลไปจนถึงปลายเดือนตุลาคม เพราะแก้วมังกรจะออกดอก/ผล 5 เดือน แล้วพักต้น 7 เดือน (ภาพดอกแก้วมังกรจัดให้ตามคำขอของ "คุณน้องคนบ้านไกล") 

            "บ้านเรือนขวัญ" บ้านในเมืองของผู้เขียน มีที่ว่างซ้าย/ขวา จึงทำรั้วกินได้ให้เพื่อนบ้านเก็บตำลึงและยานางได้ตามต้องการ ผลไม้ทั้งมะยมและมะปรางก็ให้สอยจากนอกรั้วไปกินได้ ผัก/ผลไม้ที่บ้านเรือนขวัญดังตัวอย่างในภาพล่าง แถวบนมี พริก มะขามเทศ (ผสมฝักจากฟาร์ม) มะปรางหวาน และมะเขืออพวง ตามลำดับ  ("คุณน้องคนบ้านไกล" ที่ไปอยู่อเมริกานับ 30 ปี บอกไม่เคยเห็นต้นมะเขือพวง และขอให้คนที่มีภาพลงภาพให้ดู) ส่วนภาพแถวล่าง คือ เถา ดอก และลูกดิบ/สุกฟักข้าว ที่นำต้นพันธุ์จากฟาร์มไปปลูกเพียงต้นเดียว แต่พอได้ฝนก็ทอดยอดคลุมรั้วจนมิด และภาพสุดท้ายเป็นข้าวที่หุงผสม "เยื่อฟักข้าวสุก" ซึ่งมีข้อมูลวิจัยพบว่า มี "สารไลโคปีนต้านมะเร็ง" ถึง 12 เท่าของมะเขือเทศ

          5) Flowers : Power : การใช้ดอกไม้เพื่อสร้างพลัง

           ดอกอัญชัน : สร้างพลังกาย (ใช้ทำน้ำชา) ดอกบานเย็น : สร้างพลังใจ (รู้สึกเหมือนมีแม่อยู่ใกล้ๆ) ส่วนดอกอื่นๆ ทำให้ได้สุขภาพกายจากการปลูกดูแลและการเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดี ดอกอันสวยงามทำให้เพลินตาเพลินใจ ผู้เขียนแสวงหาและปลููกไม้ดอกประจำจังหวัดทั่วประเทศ ดังตัวอย่างภาพบน แถวบนเป็นดอกไม้ประจำชาติ/ประจำจังหวัดในภาคอีสาน จากซ้ายไปขวาตามลำดับ ได้แก่ ราชพฤกษ์ ดอกไม้ประจำชาติ และประจำจังหวัดขอนแก่น, อินทนิลน้ำ [เลือกช่อที่มีแมลงน้ำฝนเกาะ] : สกลนคร, ลีลาวดี : มหาสารคาม, และ บัวหลวง : อุบลราชธานี (ที่มาของผ้ากาบบัว) แถวกลางเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดในภาคใต้ ได้แก่ เฟื่องฟ้า : ภูเก็ต, ชบา : ปัตตานี, กาหลง : สตูล, และ พุทธรักษา : ชุมพร และแถวล่างเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดในภาคเหนือ/ภาคกลาง ได้แก่ ธรรมรักษา : ลำปาง, บุนนาค : พิจิตร (รอมานานเพิ่งออกดอกและบานครั้งแรก 28 ก.พ. 54), สุพรรณิการ์ : สุพรรณบุรี อุทัยธานี นครนายก, และ กระทิง : ระยอง นอกจากดอกไม้ประจำจังหวัดแล้ว ยังปลูกดอกไม้หลากสี ดังภาพล่าง ตัวอย่างดอกไม้สีม่วง ในภาพแถวบน ได้แก่ พวงคราม, ช้องนาง, และบัวไทย ตามลำดับ และตัวอย่างดอกไม้สีแสด/แดง ในภาพแถวล่าง ได้แก่ ปาริชาติ, สราญรมย์, และ มโนรมย์ ตามลำดับ 

               6) Late  Happiness : การคิดคิดถึงความสุขที่ผ่านมา 

            ความสุขที่ผ่านมาของผู้เขียน คือ การได้ไปพบและทำบุญกับพี่ๆ และน้อง ดังภาพบนที่เช้าวันเสาร์ที่ 3 ก.ย. 54 ผู้เขียนได้ขับรถ AVANZA สีดำไปกับพี่สาวคนติดกันที่อยู่อุบลฯ ด้วยกันไปรับพี่สาวคนโตและน้องชายคนเล็กที่ยโสธร ไปเพลและทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พ่อ แม่ พี่เขย พ่อของลูกและญาติผู้ล่วงลับที่บ้านเกิด ตำบลขุมเงิน ห่างจากตัวเมืองประมาณ 15 กม. และไปทำบุญต่อที่วัดอีก 2 แห่ง ใน 2 หมู่บ้านของอำเภอป่าติ้ว แล้วกลับไปพักค้างคืนที่บ้านพี่สาวคนโตร้านม่านดีไซน์ และวันรุ่งขึ้นก็ได้ไปทำบุญที่สำนักสงฆ์ซึ่งเป็นที่จำวัดของพระภิกษุที่พี่สาวคนโตตักบาตรทุกวัน ขากลับในตอนบ่ายวันอาทิตย์ ได้แวะทำบุญที่พระพุทธรูปซึ่งสร้างถวายเป็นพระราชกุศลในวโรกาสครองราชย์ 60บน พรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อยู่ในเขต อ.เขื่องใน จ.อุบลฯ

        อีกความสุขหนึ่ง คือ กิจกรรมรวมญาติ ซึ่งได้เชิญญาติและครอบครัวรวมทั้งเขยสะใภ้ และหลานๆ ไปกินปลาเล่นเปตองโดยจัดครั้งแรกในวันที่ 15 เมษายน 2549 ดังภาพบน สำหรับภาพแถวล่างขวาเป็นภาพที่จัดในปี 2550 ซึ่งมีเพื่อนและลูกศิษย์ปริญญาโทไปร่วม คนขวาสุดเป็นลูกศิษย์ปริญญาโท ที่ใส่เสื้อสีเหลืองเป็นเพื่อนที่เรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษด้วยกัน (ชาวปรางค์กู่ ศรีสะเกษ อดีตหัวหน้าหมวดวิชาภาษาต่างประเทศ ร.ร. ยโสธรพิทยาคม) และสามีของเธอใส่เสื้อสีฟ้า ส่วนภาพล่าง แถวบนภาพซ้ายเป็นมหาบัณฑิตสาขาสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนา ซึ่งได้รับการประเมินปริญญานิพนธ์ในระดับดีเยี่ยม (ผู้ขียนเป็นกรรมการควบคุมคนหนึ่ง) รดน้ำขอพร สงกรานต์ปี 2550 ภาพกลาง มหาบัณฑิตสาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา ที่ผู้เขียนจูงใจให้ทำปริญญานิพนธุ์แบบริเริ่มจนได้รับทุนจากสสวท. เป็นรายเดียวของสถาบันอุดมศึกษาในภาคอีสานในการขอทุนคราวเดียวกัน และได้รับการประเมินปริญญานิพนธ์ในระดับดีเยี่ยม ไปมอบตระกร้าหอมกระเทียมให้กับผู้เขียนในวันแม่ (ศิษย์คนนี้ไปร่วมงานสงกรานต์ทุกปีจากปี 50 เป็นต้นมา)   และภาพขวาพ่อใหญ่สอและผู้เขียนรดน้ำขอพรผู้สูงอายุในหมู่บ้าน (สงกรานต์ปี 51) ภาพแถวกลาง ภาพซ้ายและกลางญาติเยี่ยมฟาร์มปี 50 และ 51 และภาพขวา ปี 53 เพื่อนของผู้เขียน (คนที่ใส่เสื้อม่อฮ่อม) ที่เรียนในหมู่เรียนเดียวกันต่อเนื่อง 6 ปี และเรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษด้วยกัน เป็นคน อ.เขื่องใน จ.อุบลฯ ขณะนั้นเป็นอาจารย์ที่ มทส. ได้พาภรรยาชาวสกลนครที่เรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษที่วศ.มหาสารคามด้วยกันและลูกชาย ไปร่วมสังสรรค์ด้วย จึงได้พาไปทำบุญที่วัด และภาพแถวล่าง ความสุขจากการดูงานและท่องเที่ยว ภาพซ้าย งานเกษตรแห่งชาติที่ ม.อุบลฯ ปี 52 ภาพกลางดูงานเกษตกรดีเด่นแห่งชาติ มีนา 54 และภาพขวาเที่ยวพม่า ต.ค. 53   

          7) Pets Lover : การให้ความรักความเมตตา และใช้เวลากับสัตว์เลี้ยง

           สัตว์เลี้ยงของผู้เขียนในปัจจุบัน คือ "ข้าวเหนียว" ภาพแถวบนเป็นข้าวเหนียวตอนเล็กๆ ซึ่งตัวเล็กที่สุดในจำนวน 7 ตัวในครอกเดียวกัน เและมีสายพันธุ์ต่างจากตัวอื่นๆ ผู้เขียนจึงเลี้ยงไว้เอง ส่วนตัวที่พ่อใหญ่สอนำไปเลี้ยงที่ฟาร์มมี ข้าวต้ม ข้าวตัง และข้าวคั่ว ทั้งสามข้าวเกเรไปไล่กัดไก่ พ่อใหญ่สอจึงอัปเปหิออกไปหมด ผู้เขียนจำต้องยกข้าวเหนียวให้พ่อใหญ่ ภาพแถวกลางเป็นข้าวเหนียวตอนโตแล้ว เธอขี้เซาสายๆ จะนอนที่ระเบียงหน้าบ้านบ้าง นอนอาบแดดที่ทางเข้าฟาร์มบ้าง ข้อดีคือความจงรักภักดีจะตามพ่อใหญ่สอไปทุกหนแห่ง ผู้เขียนจึงตั้งฉายาให้ว่า "องครักษ์พิทักษ์พ่อใหญ่สอ" ภาพแถวล่าง ภาพ 1-3 เป็นสุนัขของลูกสาวคือ "โมชิ" และภาพ 4-5 เป็นสุนัขของลูกชาย คือ "บีเอ็ม" และ "หนูดี" (ภาพแรกลูกเอ๋อุ้มโมชิที่น้ำตกตาดโตน : อุบลฯ ปี 50 ภาพที่ 2 ผู้เขียนกับโมชิ : หาดชมวาฬ ประจวบฯ ปี 51 ภาพที่ 3 โมชิแง้มม่านชมวิว : รีสอร์ทที่หาดอีกแห่งหนึ่งของประจวบฯ ปี 53 (ฝีมือถ่ายภาพของลูกเอ๋) และภาพ 4-5 ผู้เขียนกับบีเอ็ม และหนูดี : ชายทะเลพัทยา ปี 52) การได้พูดคุยและเล่นหัวกับสุนัขเป็นความสุขอย่างหนึ่งของผู้เขียน ลูกหลานเหลนยายสุวรรณนับ 30 คน มีผู้เขียนและลูกเท่านั้นที่มีเพื่อนรักสัตว์เล้ยง     

            8) Humorist : การเป็นผู้มีอารณ์ขัน หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใส

          "Laugh more stress less : ยิ่งหัวเราะมากขึ้นเท่าไหร่ ความเครียดก็จะยิ่งลดลงมากเท่านั้น" ในพี่ๆ น้องๆ ผู้เขียนมีอารมณ์ขันที่สุด พี่คนโตเป็นคนปริวิตก คนติดกันเป็นคนเครียด น้องคนติดกันที่เป็นพระภิกษุเคยเป็นคนใจร้อน คนเล็กใจเย็น พ่อใหญ่สอเครียด 80 % ผ่อนคลาย 15 % มีอารมณ์ขัน 5 % เพื่อนของผู้เขียนที่ใส่เสื้อม่อฮ่อมเป็นคนมีอารมณ์ขัน เกษียณปี 2553  โทรฯ คุยกับผู้เขียนอยู่บ่อยๆ และได้หัวเราะทุกครั้งที่คุยกัน คล้ายๆ "น้องกาย" ที่เล่าว่า ได้เข้าอบรมด้วยอาการหูตกหางห้อย (อาการคล้ายข้าวเหนียวเวลาถูกพ่อใหญ่สอดุ) เพื่อนที่นั่งซ้ายมือของผู้เขียน เรียนด้วยกัน 6 ปีโดยเรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษด้วยกัน เกษียณปี 2554 มีวีรกรรมที่เป็นเรื่องเล่าขบขันหลายครั้ง เช่น ครั้งที่เป็น Partner ของผู้เขียนในการทำ Lab. Zoology อาจารย์ใหสอบ Lab. โดยให้ผ่าและแสดงประสาทสมอง/ไขสันหลังแมลงสาบ ผู้เขียนให้เพื่อนหาแมลงสาบโตเต็มวัยแต่พวกกลับนำวัยเด็กไปให้ ทำให้ไม่สามารถผ่าตัดสำเร็จจนหมดเวลา ต้องขออาจารย์ไปสอบภาษาอังกฤษก่อน ได้บอกให้เพื่อนไปหาแมลงสาบในห้องน้ำหญิง ปรากฏว่ารออยู่นานมากเพื่อนหายหัวไปเลย ผู้เขียนทำหน้าที่ผ่าตัดแต่ไม่กล้าจับแมลงสาบตัวเป็นๆ จึงจำต้องแก้ปัญหาโดยนำผลงานที่เพื่อนส่งและอาจารย์ทิ้งถังขยะไปแล้วไปแปลงโฉมส่ง จึงรอดมาได้ บาปที่ทำคราวนั้น ได้สารภาพกับอาจารย์ไปแล้ว (ตอนที่อาจารย์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลการเรียนได้)

          กัลยาณมิตรต้องพิสูจน์ด้วยตัวท่านเองนะคะ ว่า แนวปฏิบัติ 8 ประการตามที่ได้เสนอแนะไว้ (ปรับให้เหมาะกับวิถีชีวิตของแต่ละท่าน) จะนำไปสู่ การเป็นผู้ "มีสุขภาพดี มีคุณภาพชีวิตที่ดี (ขึ้น) และมีความสุข" ได้จริงหรือไม่