พานไหว้ครูของนักเรียนบ้านนอก

ปาเจรา จริยา โหติ

ย่างเข้าฤดูฝน สายฝนเริ่มโปรยปรายมาขับไล่ความแห้งแล้ง ต้นไม้ใบหญ้ายืนชู่ช่อเบ่งบานรับน้ำฝนผลิใบสีเขียวขจี เป็นสัญญาณของการเปิดเทอมใหม่ หลายคนคงจำบรรยากาศวันเปิดเทอมวันแรกได้ดี เพราะเป็นวันรู้สึกตื่นเต้น ดีใจที่ได้พบเพื่อน ๆ ร่วมห้องอีกครั้ง โดยเฉพาะบรรยากาศวันเปิดเรียนของโรงเรียนประถม เสียงวิ่งเล่น หยอกล้อกันสนุกสนานบางครั้งเสียงดังจนคุณครูต้องออกมาปราม หลังจากบรรยากาศการเปิดเรียนไปประมาณเดือนหนึ่งก็จะมีการไหว้ครู จนปัญญาที่จะนำรูปบรรยากาศการทำพานไหว้ครูสมัยนั้นมาให้ท่านดูได้ เนื่องจากสมัยเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนของโรงเรียนในชนบทนั้นไม่ได้มีกล้องถ่ายรูปอย่างเช่นปัจจุบัน และตอนเป็นนักเรียนก็ไม่ได้มีความคิดที่จะบันทึกภาพอะไร จะมีก็แต่การบันทึกความทรงจำที่นำมาเขียนเป็นเรื่องราวเล่าสู่กันฟัง

การทำพานไหว้ครูนั้นสนุกสนานมาก ไม่รู้ว่าใครช่างคิดมาว่าพานไหว้ครูต้องมีพานธูปเทียน พานดอกไม้ ซึ่งก็ไม่ได้รู้ความหมายของพานทั้งสองเท่าไหร่ รู้แต่ว่าต้องมีหญ้าแพรก ดอกมะเขือ ดอกเข็ม ที่เป็นสัญลักษณ์ ของความอดทน ความอ่อนน้อมและความเฉลียวฉลาด มาประดับในพานด้วย ดังนั้นช่วงบ่ายคุณครูก็จะให้นักเรียนแต่ละชั้นทำพานไหว้ครูไม่ต้องเรียน พวกเราจะดีใจมาก จะพากันไปขุดดินเหนียว ไปเก็บดอกไม้โดยออกไปหาเก็บที่บ้านลุงป้าน้าอา ในหมู่บ้านพากันไปเป็นกลุ่ม ๆ วิ่งไปเล่นไปตามถนนในซอยของหมู่บ้านส่วนใหญ่ก็จะเป็นบ้านสวน หน้าบ้านก็จะมีการปลูกดอกไม้ไว้ประดับบ้านแล้วแต่ใครจะชอบปลูกอะไร ผ่านบ้านใครไปเจอดอกไม้บ้านใครสวย ๆ ก็เข้าไปขอเก็บได้สบายมาก เพราะส่วนใหญ่ในหมู่บ้านรู้จักกันหมด ชาวบ้านมีความเอื้ออาทร มีน้ำใจไมตรีมาก ปัจจุบันก็ยังมีอยู่ ผมขอยืนยัน (ถ้าใครผ่านไปทางภาคเหนือ ที่จังหวัดแพร่ ลองแวะเข้าไปเที่ยวที่บ้านสวนเขื่อนนะครับ อยู่ใกล้ ๆ กับวัดพระธาตุช่อแฮ ห่างมาทางทิศตะวันตก 4 กิโลเมตร)

กลับมาถึงเรื่องไปหาดินเหนียว และดอกไม้มาทำพานไหว้ครู ผมก็จะชอบไปไกลหน่อย โดยจะชวนเพื่อนออกไปกลางทุ่งนา ไปหาเก็บดอกรักที่มักขึ้นเป็นพุ่มตามคันนา จริง ๆ ก็สนุกที่ได้ไปเที่ยวเล่นนั่นแหละครับ ไปขุดเอาดินเหนียวที่ข้างตลิ่งริมลำน้ำ พอเอามาทำก็ช่วย ๆ กันทำกันคิด เอาดอกไม้มาปักปักโน่น ถอนนี่ ดึงเข้าดึงออกจนพอใจจนทุกคนลงความเห็นว่าสวยแล้ว บางครั้งก็วิ่งไปดูห้องอื่นที่เป็นระดับชั้นเดียวกันว่าเป็นอย่างไรบ้างเพราะจะมีการประกวดพานในระดับชั้นต่าง ๆ แต่ไม่ได้ประกวดคนถือพานนะครับ วันต่อมาก็นำมาไหว้ครู คำกล่าวไหว้ครูที่ว่าปาเจรา....นั้นเพราะจับใจ พานก็ไม่สวยเท่าไหร่หรอกครับ แต่ถือเป็นสิ่งที่นำมาคาราวะคุณครูด้วยใจ จากนักเรียนตัวน้อย ๆ

(ภาพประกอบจาก Internet)

เขียนใน GotoKnow โดย ชำนาญ เขื่อนแก้ว
ใน คนอารมณ์ดี

คำสำคัญ (Tags): #การศึกษา#ความทรงจำ#ชีวิยสมัยนักเรียน#วันไว้ครู#เรื่องเล่าสู่กันฟัง

หมายเลขบันทึก: 365699เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2010 09:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (13)

เลิศฤทธิ์

เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2010 09:49 น. ()

คารวะพระคุณครู ด้วยดวงจิตพิสุทธิ์สดใส กิจกรรมวันไหว้ครูที่เรียบง่าย..กลายเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ในใจศิษย์เสมอมา