เมื่อดอกเข็มบาน....


เข็มช่อหนึ่งที่กำลังเบ่งบาน...กับอีกช่อที่รอคอยการเบ่งบาน
ต้นเข็มต้นน้อยๆในกระถาง
ตั้งวางเรียงไว้ในเขตบ้าน
ด้วยเหตุมิตรมอบให้เมื่อไม่นาน
รอวันเบ่งบานสราญใจ
จวบจนเจ้าเติบใหญ่ในไม่ช้า
ก็นำพาย้ายถิ่นลงดินให้
หมั่นรดน้ำพร่ำพรมเชยชมไป
ว่าเมื่อไรจะสวยรื่นให้ชื่นตา
มาวันนี้เข็มน้อยที่คอยเฝ้า
เออหนอเจ้าเชิดช่อชู ดูหรรษา
ผลิดอกออกบานตระการตา
เป็นเข็มขาวพราวฟ้าสง่างาม
ส่งกลิ่นหอมระรวยรินประทินแต่ง
ล่อแมลงภู่ผึ้งมาตรึงถาม
ระรวยหลงพะวงโลมแม่โฉมงาม
เฝ้าเวียนตามดอมดมจนสมใจ...
เข็มขาวช่อแรกของบ้านนี้..มีมิตรภาพ
...เจ้าเข็มขาวช่อหนึ่งสมอุดมค่า
ดุจปัญญาความรู้ชูไสว
เมื่อเบ่งบานนานวันพลันโรยไป
ยังสร้างเป็นเข็มช่อใหม่ให้เชยชม
เปรียบความรู้คู่คนก็ล้นจิต
หากไม่คิดโอนถ่ายเสียดายสม
เก็บความรู้ฝังลึกไว้ในใจจม
ไม่ต่อยอดสร้างสมอุดมการณ์
มาร่วมเป็นเช่นเข็มที่เต็มขาว
ดึงเรื่องราวความรู้มาสู่สาน
ให้ชัดแจ้งแจงแก่มิตรวิทยาทาน
เพื่อสร้างสรรค์เข็มช่อใหม่ให้สังคม.....
หมายเลขบันทึก: 47805เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2006 15:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)
โห.....กินข้าวกับอะไรคะ....ถึงได้เก่งขนาด.....
จะ...ร่วมเป็นเช่นเข็มที่เต็มขาว
ดึงเรื่องราวความรู้มาสู่สาน
ให้ชัดแจ้งแจงแก่มิตรวิทยาทาน
เพื่อสร้างสรรค์เข็มช่อใหม่ให้สังคม..... ค่ะ

   เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ...
   อาจเพราะแกงเลียงก็ได้ครับ คุณเมตตาลองทานบ่อยๆ เชื่อว่าจะเขียนกลอนได้ดีแบบพี่เม่ยเข้าสักวัน

   เพียงเข็มขาว  หนึ่งช่อ  ก่อความคิด
ช่างประดิษฐ์  ถ้อยวจี  ที่สร้างสรรค์
ใช้ปัญญา  สื่อความจริง  ทุกสิ่งอัน
หวังสร้างโลก  ในฝัน  ให้เป็นจริง.


  

     พี่เม่ยครับ เข็มขาว ขาวนวลสวย รวยน้ำใจ ละเมียด ละเม่ย ๆ เอย (ฮา ๆๆๆ) ...ลงแบบไม่มีลานครับ เป็นทุ่งนาบึงบัว...

ช่างลื่นไหลในถ้อยร้อยคำความ
ประโยคงามความคำตามดอกเข็ม
ช่อดอกขาวพราวเปล่งเบ่งใจเต็ม
เจ้าของเข็มเอมปัญญาน่าชื่นชม

  • ได้ยินพี่เม่ยพูดถึงดอกเข็มแล้วคิดถึงดอกโมกข์ที่บ้านครับ
  • ถ้ากลับบ้านไปมีดอกจะถ่ายรูปมาให้พี่เม่ยดูนะครับ
  • ขอพลังแห่งความสดชื่นแห่งธรรมชาติสถิตกับพี่เม่ยตลอดไปครับ

ขำ คุณชายขอบด้นกลอน.....คิก...คิก....คิก....แต่ไม่ใช่ธรรมดานะ....แบบว่าตั้งใจเขียนให้พี่เม่ยมาก...ละเมียด ละเม่ย ๆ เอย

อยากเป็นเช่นเข็มขาว

ช่างเพริดพราวราวสวรรค์สร้าง

อบอวลทุกสรรพางค์

ทุกกิ่งก้านล้วนจริงใจ

อยากเป็นดั่งเช่นเจ้า

ทุกค่ำเช้ามอบความใส

อยากเป็นเช่นคนรู้ใจ

จะได้ไปอยู่บ้านพี่เม่ยเอย

(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

 

 

แบบว่า อยากเห็นของจริง .. ถ้าไปหาดใหญ่เมื่อไร ไปแอบค้างบ้านพี่เม่ยได้มั๊ยเนี่ยะ ... อยากไปดูสวนสวย กินส้มตำ และสัมผัสบรรยากาศ "ครอบครัวอบอุ่น" ค่ะ
คุณเมตตาคะ....
  • สังเกตเห็นเข็มช่อใหม่เล็กๆสีเขียวๆที่อยู่ใต้ช่อที่กำลังเบ่งบานในภาพไหมคะ?
  • นั่นไงคะ...."เข็มช่อใหม่ในสังคม..."
คุณ Handy คะ...
  • กำลังสงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าแค่เข็มดอกเดียวก็คิดเตลิดเปิดเปิงไปไกลถึงเพียงนั้น....จะเข้าข่าย "ฟุ้งซ่าน" หรือเปล่าหนอ?
  • แต่พอได้อ่านกลอนจาก คห. ของท่านว่า "ใช้ปัญญาสื่อความจริง..." ปุ๊บ...ยิ้มเลยค่ะ ....ชอบค่ะ..ชอบ
  • ขอบคุณค่ะ  มีกำลังใจเขียนกลอนต่อไปแล้วค่ะ....
คุณชายขอบนะ....
  • ท่านเล่นร่อนลงแบบนี้ ทุ่งนาบึงบัวก็ไม่รอดล่ะ....น่าว่าลง "เล" ไปเลยนะคะ
  • แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณแรงๆ เพราะยังคิดถึงพี่เม่ยอยู่จนนาทีสุดท้าย (ฮา..!)
คุณชาญวิทย์-นครศรีฯ
  • ยินดีอย่างยิ่งเชียวค่ะ ที่ท่านมาช่วยเติมเต็ม
  • ฝีมือกลอนชั้นครูเชียวนะคะ!
คุณปภังกรคะ 
  • พี่เม่ยรอชมภาพดอกโมกข์อยู่นะคะ
คุณรัตติยาคะ
  • จะว่าเกี่ยวก็เกี่ยวนะ  ถ้าเป็นคนรู้ใจก็ไปอยู่บ้านพี่เม่ยเอย!
คุณหมอนนท์ค่ะ
  • สวนหย่อมเล็กๆ (แถมยังไม่ค่อยสวย) ยินดีต้อนรับนะคะ..... 
  • ส่วนส้มตำ(ผลไม้)น่ะ ไม่ค่อยจะกล้าทำให้ทานหรอกค่ะ กลัวลำบากท้องจังค่ะ

เพิ่งเห็น"เข็มเขียว" ก็ตอนพี่เม่ย ชื้ให้ดูนี่แหล่ะค่ะ นี่...ถ้าเห็นตั้งแต่ต้น...อ่านกลอนพี่เม่ย...จะได้อารมณ์กว่านี้มาก....."บางอย่างแม้ประจักษ์....ก็ต้องชี้ให้เห็นจึงเห็น...สำหรับบางคน"....สัจธรรมเลยนะเนี่ย....แฮ่....แฮ่...

มาเสพ...ลำนำกวี...ก่อนนิทราคะ...

...

แถม..ได้สุนทรียแห่งอารมณ์มากขึ้น...

เมื่อได้ยลตามช่องนี้คะ...

*^__^*

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท