กลับมาเร็วครับ เล่านิทานให้ฟังอีกเรื่องหนึ่ง เป็นของดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา เหมือนเดิมครับ ชื่อเรื่องเดิมคือ "คุณยายหาเข็มเย็บผ้า"..
ความสงบสุข...มันหายไปจากตรงไหน
มีคุณยายคนหนึ่ง กำลังหาอะไรสักอย่าง อยู่ใต้เสาไฟฟ้าที่มีแสงสว่างในท่ามกลางความมืด คุณยายคลำหาอะไร บนฟุตบาท บนถนน แต่ก็ค้นหาไม่เจอ...
ขณะนั้นมีเด็กหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมา เด็กหนุ่มคนหนึ่งได้ถามคุณยาย "คุณยายครับกำลังหาอะไรอยู่นั่นหนะ จะให้พวกเราช่วยไหม" คุณยายบอกว่า "เออ ช่วยหน่อยซิ ยายทำเข็มเย็บผ้าตกหายไป ช่วยยายหาเข็มเย็บผ้าให้หน่อย" เด็กเหล่านั้นก็ช่วยกันหา แถวฟุตบาท บนถนน บริเวณใต้เสาไฟฟ้า...แต่ก็หาไม่พบ ในที่สุดหนุ่มคนนั้นก็มาถามคุณยาย "คุณยายครับ คุณยายทำเข็มเย็บผ้าตกหล่นตรงไหน ถ้าเผื่อเรารู้เราก็จะได้ไปหาตรงจุดนั้นก่อน" ยายก็เลยตอบว่า "เมื่อกี้นี้ยายกำลังเย็บผ้าอยู่ในห้อง แล้วยายก็ทำเข็มเย็บผ้าตกหล่นหายไป แต่ห้องของยายมันมืด มันมองไม่เห็น ตรงนี้มันมีแสงสว่าง ยายมองเห็นชัด ยายก็มาหาตรงนี้แหละ" พอพวกหนุ่มสาวพวกนั้นได้ยินก็หัวเราะ แล้วหนุ่มคนหนึ่งจึงบอกว่า "คุณยายครับ กลับไปที่ห้องของคุณยายเถอะ ในเมื่อทำเข็มเย็บผ้าตกหล่นในห้อง ก็ต้องไปหาในห้อง จะไปหาที่อื่นไม่ได้" ว่าแล้ว เด็กหนุ่มสาวเหล่านั้นก็วิ่งหนีไป มีหลายคนกำลังก็หัวเราะ...หัวเราะกับตัวเอง เรากำลัง "หาความสุข" อยู่ พอเราเห็นแสงวูบๆวาบๆ โอ้ย! เราไปเที่ยวกันที่โน่น เราจะได้มีความสุข เราก็เลยไปเที่ยวผับ คาราโอเกะ สถานเริงรมย์ทั้งหลาย แล้วมันได้ความสุขไหมล่ะ เราได้ความตื่นเต้นทางอารมณ์ชั่วขณะ ไม่ใช่ความสงบสุขที่เราแสวงหาอยู่นะครับ... พอวันรุ่งขึ้น ความตื่นเต้นทางอารมณ์นั่นมันก็หายไป แล้วเราก็เบื่ออีกแล้ว แล้วเราก็ต้องไปหาที่เที่ยวใหม่ ไปเชียงใหม่ ไปพัทยา ไปอีสาน ไปใต้ ไปภูเก็ต ไปไหนต่อไหน พยายามแสวงหาความสุขกันทั่วไปหมดเลย...แล้วมันหาได้ไหมล่ะ...ก็ไม่ได้... เราอาจได้ความสนุกสนาน แต่มันเป็นอารมณ์ชั่วขณะ พอเราไปเที่ยวเสร็จกลับมา มันก็เบื่อก็เซ็งเหมือนเดิม เราต้องมาถามตัวเราเองเหมือนเด็กหนุ่มคนนั้นถามคุณยาย "ความสงบสุขมันหายไปจากตรงไหน" ถ้าเผื่อเราเข้าใจว่ามันหายไปจากตรงไหน เราต้องไปหาตรงนั้น จะไปหาที่อื่นได้อย่างไร ทำเข็มเย็บผ้าตกหล่นที่ในห้อง แต่กลับไปหาข้างนอก แล้วมันจะพบได้อย่างไร มันก็หาไม่เจอ ดังนั้นเราถามตัวเราเองว่า ความสงบสุขที่เราเคยมีมันหายไปจากที่ตรงไหน.... "มันหายไปจากใจของเรานั่นเอง" เมื่อมันหายไปจากใจ แล้วเราจะมันไปหาข้างนอกอยู่ได้อย่างไร ต้องกลับมาหาที่ใจอย่างเดียว...
|
นิทานเรื่องนี้ ให้ข้อคิดว่า... ในเมื่อความสุขมันหายไปจากใจของเรา เราก็ต้องตามหาความสุขที่ภายในจิตใจของเรานั่นเอง....
มนุษย์ผึ้งมหัศจรรย์ |
ชอบนิทานอาจารย์มากเลยคะ มีนิทานก่อนเรียนให้แง่คิดดีคะ