ผมกับภรรยาวางแผนการเดินทางเกือบ 2 สัปดาห์...
สำหรับการมาร่วมงานประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ "จากงานประจำสู่งานวิจัย" ครั้งที่ 4
"เชื่อมพลังเครือข่ายขยายคุณค่างานประจำ" วันที่ 20 - 22 กรกฎาคม 2554 ณ อาคารชาเลนเจอร์ อิมแพ็ค เมืองทองธานี
ที่ต้องวางแผนเพราะพวกเราอยากให้ลูกชาย "ทิมดาบ" ร่วมเดินทางครั้งนี้ด้วย
เพราะปกติแล้ว พวกเรา 3 คน เกือบจะไม่ได้เดินทางมาพร้อมกัน
ผมต้องไปลาคุณครูให้กับทิมดาบ เพราะต้องหยุดเรียนหลายวัน
และก่อนหน้าวันที่จะเดินทางก็เป็นวันหยุดยาว ๆ ในวันเข้าพรรษา
วันที่ 19 กรกฎาคม 2554 พวกเราออกเดินทางสาย ๆ
ด้วยรถปรับอากาศ...ที่ดูตื่นตาตื่นใจต่อทิมดาบ....และการห่างหายในการไปเมืองหลวงของเรานานนับหลายปี
สิ่งหนึ่งที่ต้องทำ คือ ทิมดาบต้องมีบทเรียนและการบ้าน ที่คุณครูมอบหมายให้ในการหยุดเรียนยาว ๆ ครั้งนี้
มาถึงโรงแรมที่พัก ที่อยู่ภายในสถานที่จัด...เดินแค่ผ่านตึกหนึ่งไปตึกหนึ่ง
ทราบภายหลังว่า เพิ่งเปิดใหม่เดือน กุมภาพันธ์ 2554
พวกเราพักที่ชั้น 4 สิ่งที่ทิมดาบชอบมาก คือ ฝักบัวขนาดใหญ่มาก ภายในห้องน้ำ
วันที่ 20 กรกฎาคม 2554
วันประชุมครั้งแรก ผมพาทิมดาบมาเดินดูงานสักครู่
แล้วแตะมือต่อให้ภรรยา...พาทำการบ้านและอ่านหนังสือ
และพาไปเที่ยวภายในสถานที่กว้างขวางแห่งนี้...
ส่วนผมต้องไปประชุมต่อ...นั่งฟัง...และเตรียมตัว
วันที่ 21 กรกฎาคม 2554 ประมาณบ่ายแก่ ๆ
พวกเราต้องเดินทางกลับ เพราะผมนัดกับเด็ก ๆ นักเรียน ที่ขอฉีดวัคซีน
เฉพาะบ่ายวันศุกร์นี้เท่านั้น...
ก่อนกลับ มีโอกาสดี ๆ ที่ได้ร่วมถ่ายรูปกับกัลยาณมิตรที่ขึ้นเวทีพร้อมกับ
คุณเสาว์ ครับ
เสาว์"บางขัน(นครศรีฯ)
รับราชการ
โรงพยาบาลบางขัน
เป็นสมาชิกตั้งแต่: 25 พฤษภาคม 2554 14:30
เข้าระบบเมื่อ: 20 กรกฎาคม 2554 22:52
|
ทิมดาบมีความสุขมากครับ
ผมและภรรยาก็เช่นกัน...
พวกเราพยายามสอนลูกแบบไม่สอน
แต่พยายามทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดีของเขาก็พอ
ไม่นึกว่า...เดินทางมาถูกทางหรือเปล่า
แต่ที่สำคัญที่สุด พวกเราต่างมอบ "ใจ" ให้เขา
และพยายามบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์พืชการเป็นผู้แบ่งปันสิ่งเล็ก ๆ ที่เขามีในตัวเองให้กับโลก
เสียดายอย่างรุนแรงของพวกเรา คือ
อ.กะปุ่ม (ดร.นิภาพร ลครวงศ์) ท่านอยากเจอทิมดาบมากครับ
ผมกราบขอโทษอาจารย์มาก ๆ เพราะผมเกรงว่า...
ความวุ่นวายของเขา จะทำให้อาจารย์หมดสมาธิในการทำงาน
หวังว่า...สักวันหนึ่งของเวลาชีวิต....อาจารย์คงจะได้เจอเขาแน่นอน
ผมคิดไว้อย่างนั้น...
เพราะตอนนี้ ทิมดาบ
ลมหายใจเข้าเป็น R
ลมหายใจออกเป็น R
เขาและอาจารย์...น่าจะมีลมหายใจที่บริสุทธิ์และสดใสที่คล้าย ๆ กัน
กำลังหลับสบายเลยนะครับ...
แวะมาเยี่ยมครับ ขอบคุณครับ
ดีจังเลยนะค่ะพี่ พาน้องมาเรียนรู้นอกห้องเรียน เป็นวิชาที่หาไม่ได้ในห้องเรียนค่ะ
แวะมาชมและชื่นชมค่ะ ^^
ดีใจจังน้องพี่ทั้งสอง ได้พบกัน....
เสียดายที่ป้า ✿อุ้มบุญ ✿ไม่ได้พบทิมดาบและคุณแม่ทิมดาบ ในครั้งนี้
สวัสดีค่ะ
ยายไม่มีเวลาอยู่หน้าจอมากนัก แวะมาทักทายคุณหมอก่อนค่ะ ยายขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
น้องอดิเรก พี่เกดชื่นชม พี่นั่งฟังเรื่องเล่าอย่างมีความสุขค่ะ สมกับได้รับรางวัลมากมาย ฝากบอกน้องทิมดาบหล่อมากนะคะ
ไปเหมือนกัน
น้องทิมดาบน่ารักนะครับ โตมาถ้าจะเป็นกูรู R2R แน่เลยครับ
เพิ่งจะทราบว่า ทิมดาบนี่คือเจ้าคนเล็กนี่ ไม่ใช่คนโตนั่น นี่นา